Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

własnej wartości

См. также в других словарях:

  • wartość — ż V, DCMs. wartośćści; lm MD. wartośćści 1. «to, ile coś jest warte pod względem materialnym; cecha jakiejś rzeczy dająca się wyrazić równoważnikiem pieniężnym lub innym środkiem płatniczym; cena» Wartość domu, majątku. Wartość produkcji. Wartość …   Słownik języka polskiego

  • miłość — 1. Miłość własna «nadmierne poczucie własnej wartości; ambicja, duma»: Uważana była przez towarzystwo zbierające się u pani Adamowej prawie że za dziewczynkę, ale w sposób, który nie upokarzał jej miłości własnej. Nie tylko bowiem dopuszczano ją… …   Słownik frazeologiczny

  • obraza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. obrazazie, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} naruszenie słowem lub czynem czyjegoś poczucia własnej wartości, godności, honoru; ubliżenie komuś, zniewaga : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obrażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obrażaćam, obrażaća, obrażaćają, obrażaćany {{/stl 8}}– obrazić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, obrażaćażę, obrażaćzi, obrażaćaź, obrażaćażony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dopuścić — 1. Dopuścić coś do głosu «pozwolić ujawnić się czemuś»: Dopuśćmy do głosu naszą wyobraźnię, zaskoczmy siebie i znajomych fantazyjnością naszych strojów, właśnie lato stwarza nam wspaniałą do tego okazję. TV mag 2000. 2. Dopuścić kogoś do głosu,… …   Słownik frazeologiczny

  • dopuszczać — 1. Dopuścić coś do głosu «pozwolić ujawnić się czemuś»: Dopuśćmy do głosu naszą wyobraźnię, zaskoczmy siebie i znajomych fantazyjnością naszych strojów, właśnie lato stwarza nam wspaniałą do tego okazję. TV mag 2000. 2. Dopuścić kogoś do głosu,… …   Słownik frazeologiczny

  • dowartościować — dk IV, dowartościowaćciuję, dowartościowaćciujesz, dowartościowaćciuj, dowartościowaćował, dowartościowaćowany dowartościowywać ndk VIIIa, dowartościowaćowuję, dowartościowaćowujesz, dowartościowaćowuj, dowartościowaćywał, dowartościowaćywany… …   Słownik języka polskiego

  • godnie — godnieej 1. «w sposób właściwy odpowiedni (dla kogoś, czegoś); należycie, stosownie» Godnie powitać, przyjąć kogoś. Godnie uczcić czyjś pobyt. 2. «z godnością, z poczuciem własnej wartości; dumnie, wzbudzając szacunek» Zachowywać się godnie.… …   Słownik języka polskiego

  • godność — ż V, DCMs. godnośćści 1. blm «poczucie, świadomość własnej wartości, szacunek dla samego siebie; honor, duma» Godność człowieka, pisarza, żołnierza itp. Mieć poczucie godności. Odejść, odmówić z godnością. 2. lm MD. godnośćści «zaszczytne… …   Słownik języka polskiego

  • godny — godnyni, godnyniejszy 1. «wart czegoś lub kogoś, zasługujący na coś; stosowny, odpowiedni, właściwy» Godny podziwu, zaufania. Syn godny ojca. Dzieło godne mistrza. Szczegóły godne zapamiętania. Nic godnego uwagi. Ktoś jest bardziej godny… …   Słownik języka polskiego

  • miłość — ż V, DCWMs. miłośćści 1. blm «głębokie przywiązanie do kogoś lub czegoś, umiłowanie, kochanie kogoś, czegoś; gorące, namiętne uczucie do osoby płci odmiennej; pot. także: stosunek miłosny, pożycie erotyczne» Wielka, gorąca, szczera, dozgonna,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»